Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΥΧΕΡΟ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ 2014



ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΛΙ Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ -ΠΩΣ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΑΡΧΙΖΕΙ -ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ ΘΑ ΔΡΑΣΚΕΛΙΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ 2013 ΣΤΟ 2014 - Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΩΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΟΣ ΛΕΙΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΦΥΣΗ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΚΕΝΟ -ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ -ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΔΥΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΕΧΗ ΧΡΟΝΟ -ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΩΣ Α ΚΑΙ Ω - ΩΣ ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ - ΩΣ ΕΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ- ΩΣ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΜΠΑΘΕΙΑ -ΩΣ ΕΛΠΙΔΑ ΚΙ ΑΠΕΛΠΙΔΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙΣ ΑΠ'ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ, ΑΠ'ΤΙΣ ΤΟΜΕΣ ΤΟΥ ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΟΥ ΧΡΟΝΟΥ........!!!!!!!

ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠ'ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΥΠΑΡΞΙΑΚΕΣ - ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ -ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙΤΕ- ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΑΠ'ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΘΥΜΩΝΟΥΝ ΟΧΙ ΣΑΝ ΦΥΓΗ ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ -ΚΙΝΗΘΕΙΤΕ ΑΡΓΑ ΟΣΟ ΠΙΟ ΑΡΓΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΩΣΤΕ Σ'ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΥΘΕΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ- ΝΑ ΝΟΙΩΣΕΤΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΛΥΠΕΣ- ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΑΘΗ ΝΑ ΧΕΤΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΤΥΧΕΣ ΚΑΙ ΑΤΥΧΙΕΣ ....!!!!!

''ΨΙΛΑ'' ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ - Μ' ΟΤΙ ΠΕΡΙΣΣΕΨΕΙ ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΕΝΑ ΛΑΧΕΙΟ - ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΨΙΧΟΥΛΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ- Η ΓΙΟΡΤΗ ΘΕΛΕΙ ΤΑ ΚΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ -ΟΠΩΣ ΚΙ Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ -ΨΑΞΤΕ ΤΑ ΣΤΟΝ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΟΥΡΑΝΟ Μ'ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΥΧΕΡΟ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ 2014-

με αγαπη σ'ολους τους φιλους Δ,ΜΙΧΕΛΑΚΗ

Η ελπίδα μέσα μας





Της Δέσποινας Μιχελάκη Υπεύθυνης Π.Ε. Δυτ.Θεσσαλονίκης
Γνωστό καταπραϋντικό του πόνου από αρχαιοτάτων χρόνων, η σμύρνα είναι το πιο επίκαιρο από τα δώρα που πρόσφεραν οι Μάγοι εξ’ Ανατολής στο θείο Βρέφος, δεδομένου ότι ο χρυσός μας τελείωσε (ή κρύφτηκε επιμελώς απ’ όσους ακόμη τον κατέχουν), ενώ, αντί λιβάνου, τα φετινά Χριστούγεννα έχουν την αποπνικτική οσμή του «κούτσουρων» που καίγονται για λίγη ζεστασιά στις αστικές εστίες.
Καταπραϋντικά της οδύνης του πάσχοντος συνανθρώπου που είναι σε πρώτη ζήτηση και τούτες τις γιορτές αν όχι σε μορφή παστίλιας «για τον πόνο του άλλου» όπως λέει η πρωτότυπη εκστρατεία των Γιατρών χωρίς σύνορα, αλλά σα «νοιάξιμο» σαν εκδήλωση αγάπης γιατί η αγάπη έτσι κι αλλιώς είναι ευλογία για σένα προπάντων και ύστερα για τους άλλους, που μπορεί να πιστεύουν και σ’ άλλον Θεό.
Καταντά κουραστική ενδεχομένως η επανάληψη, ίσως ακόμη και να μην αποτελεί «πανάκεια» ή να έχει όρια αντοχής και ημερομηνία λήξεως η συγκινητική προσφορά πολιτών να υποκαταστήσουν το κράτος πρόνοιας στην ανακούφιση της φτώχειας, αλλά μέχρι στιγμής ελλείψει εναλλακτικής και όσο οι ανάγκες μεγαλώνουν, δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Το Άστρο της Βηθλεέμ που κατά την παράδοση δίνει καθοδήγηση και ελπίδα δεν πρόκειται ν’ ανατείλει στους ουρανούς, παρά εντός μας… «κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον» για ν’ ανατρέξουμε στη διαχρονική ρήση του Ισοκράτη αλλά και τραγική διαπίστωση πέρα απ’ τα «ελπιδοφόρα» που απαιτεί η αισιοδοξία των εορτών.
Και επειδή το γράψιμο όμοια μ’ όλες τις εκδηλώσεις που αφορούν τη μνήμη έχει ανάγκη «οικείου» κοινού συμβαίνει τις μέρες αυτές να μας βαραίνει ο καημός ότι θα πάψουμε «υφιστάμενοι» αν δεν τελέσουμε όλα τα εθιμοτυπικά, που είναι κατά βάθος μεγάλη παρηγοριά και διέξοδος – Γιορτές, επέτειοι, κεράσματα – συνήθειες… αλλά και μια ματιά γύρω μας όχι πολύ μακριά, στους συναδέλφους μας, στους ανθρώπους μας…
Τι πιο πολύ να γράψει κανείς απ’ όσα έγραψε ο Νίκος Καρούζος:
«Γυρίζει μόνος
στα χείλη του παντάνασσα σιωπή
συνέχεια των πουλιών τα μαλλιά του
Ωχρός
με βουλιαγμένα όνειρα και ανέγγιχτος
νερό τρεχάμενο στα ρείθρα, ωχρός
Έλληνας
Μην του μιλάτε είναι άνεργος
Τα χέρια στις τσέπες του
σαν δυο χειροβομβίδες
μην του μιλάτε δε μιλούν στους
καθρέφτες»
Τι πληρώνει ο ωχρός Έλληνας, ποιόν αδίκησε πέρα από τον εαυτό του;
«Και οι δίκαιοι κατά την θεία Γραφή πόσοι είναι;
Και συλλογίζοντας αυτό, επέσανε τα μάτια μου στα χέρια μου
όπου ήτανε απιθωμένα στο φιλιατρό. Και θέλοντας να μετρήσω με τα δάχτυλα τους δίκαιους, ασήκωσα απ’ το φιλιατρό το χέρι μου το ζερβί και κοιτώντας τα δάκτυλα του δεξιού είπα. Τάχα να είναι πολλά; (Διονύσιος Σολωμός)

Ας γυρίσουμε λοιπόν στους εθιμοτυπικούς δρόμους των εορτών του σήμερα, τους φωτισμένους, για ν’ αντέξουμε τη σκοτεινιά με τα λόγια των ποιητών και με θερμές ευχές για καλά Χριστούγεννα με υγεία, κουράγιο και καλή διάθεση κοντά σ’ αυτούς που αγαπάμε.

Διήμερο σε παραδοσιακό καζάνι τσίπουρου στη Νάουσα








"ΟΙΚΟΤΕΧΝΙΑ ΓΛΥΚΟΜΑΓΕΙΑ''

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ Δ/ΘΜΙΑΣ Δ/ΝΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΔΥΤ.ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ Η "ΟΙΚΟΤΕΧΝΙΑ ΓΛΥΚΟΜΑΓΕΙΑ'' ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΑΝ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΟ ΠΑΙΚΟ -ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑ -ΓΡΙΒΑ -ΚΑΣΤΑΝΕΡΗ-ΛΙΒΑΔΙΑ -ΕΝΑΣ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣ ΚΑΣΤΑΝΕΩΝΑΣ Η ΠΕΡΙΟΧΗ - ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΦΥΣΗ - ΓΕΥΣΕΙΣ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΟΨΙΖΕΙ ΣΕ ΤΟΠΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ













ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ-ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΣΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ






Άθληση και ψυχαγωγία στη λίμνη Βόλβη





ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΤΗΣ Δ/ΘΜΙΑΣ Δ/ΝΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΔΥΤ,ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΛΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΣ ΟΙ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΒΟΛΒΗ ΧΑΡΙΣΑΝ Σ'ΟΛΟΥΣ ΜΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΑΝ ΜΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ - ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ


Το Παραμύθι ως εργαλείο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης


Το Παραμύθι ως εργαλείο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης…!!!
Μία πρόταση για Πρόγραμμα Π.Ε.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία
-Μύθος και πραγματικότητα
Μυρτώ Γ. Νίλσεν
-Βάτραχοι και Παπαρούνες
Ζ. Βαλάση
-Άντερσεν, ο μεγάλος παραμυθάς
εφημ. Καθημερινή

Οι προσωπικές εμπειρίες του κάθε παραμυθά είναι αυτές που καθορίζουν τις φαντασιώσεις και τις επιλογές του, όταν θέλει να εξωτερικεύσει στα γραπτά του «κομμάτια» απ’ τον κόσμο που κρύβει μέσα του.
Τι είναι όμως τελικά το «παραμύθι»;
Η αφήγηση των επιθυμιών χωρίς όρους και περιορισμούς σ’ ένα χώρο όπου μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμα και το απραγματοποίητο ,«παραμύθι» κατά τον Σερεν Κίργκεγκωρ είναι μια υποθετική φράση που γράφεται σ’ ενεστώτα χρόνο και στην οριστική.
Ξεκινώντας από τα παραμύθια και τους θρύλους της λαϊκής σοφίας, ποιητές, φιλόσοφοι, πεζογράφοι, μουσικοί, ζωγράφοι ανακαλύπτουν μ’ ενθουσιασμό τη φαντασία και τη μαγεία των ανωνύμων λαϊκών παραμυθάδων, ενώ ονόματα «κλασσικά» ανδρώνονται στο χώρο του παραμυθιού ,όπως οι αδελφοί Γκριμ, που θέλουν να διασώσουν και να διαδώσουν τη λαϊκή αφήγηση ή ο Άντερσεν που επιδιώκει να την ανανεώσει.
Παράξενοι και υπερκόσμιοι ήρωες παρελαύνουν στις σελίδες των παραμυθιών. Ξωτικά του σπιτιού και ξωτικά των λόφων, γοργόνες που γίνονται κοπέλες, κοριτσάκια που γεννιούνται μέσα απ’ την καρδιά ενός λουλουδιού, μαγικά δέντρα, νησιά της ευτυχίας, γριές μάγισσες που φτιάχνουν φαρμακερές σούπες στους πράσινους βάλτους, δαιμόνια και τελόνια, βάτραχοι που μεταμορφώνονται, άνεμοι, φεγγάρια, ιδέες και σκιές που απαρτίζουν τον κόσμο του παραμυθιού και συνδιαλέγονται φυσικά και αυθόρμητα με τους ανθρώπους της καθημερινής βιοπάλης, αλλά και μ’ άρχοντες, βασιλείς, ζητιάνους.
Ένας αγώνας η παραμυθητική διήγηση για την αντιμετώπιση του ΄΄πεπρωμένου΄΄ ,μια προσπάθεια κατάκτησης της ευτυχίας του κόσμου, που δικαιωματικά μας ανήκει.
Έχοντας αυτά στο νου και άλλα πολλά ,που θα μπορούσαμε να πούμε για το παραμύθι σχετικά με την περιβαλλοντική αγωγή βρίσκουμε τα στοιχεία αναφοράς των κλασσικών παραμυθητικών διηγήσεων στην «προβληματική» του καιρού μας και παροτρύνουμε τα παιδιά, δείχνοντας τις διαφορές ανάμεσα στη κλασσική μυθοπλαστική γραφή, να γράψουν το δικό τους παραμύθι πλέκοντας τα «στέρεα» παμπάλαια μοτίβα με «ανάλαφρες» δαντέλες.
Αν π.χ. στους αδελφούς Γκριμ ο βάτραχος με τη δύναμη της αγάπης γίνεται πρίγκιπας στον Άντερσεν, ο βάτραχος μπροστά στη δύναμη της ομορφιάς γίνεται λουλούδι ή κόκκινη παπαρούνα στο λαϊκό παραμύθι που πλέει σαν άλικο φως στα κρυστάλλινα νερά.
Αν θέλαμε τώρα να δώσουμε και μερικά παραδείγματα σύγχρονης εκφοράς του μύθου στο καθ’ ημάς περιβάλλον θα εντοπίζαμε μηνύματα που αφορούν το φυσικό, βιώσιμο και αστικό σκηνικό και έχουν στο χρόνο διαχρονική ισχύ.
«Τα παραμύθια εξάλλου είναι περήφανα
έρχονται πάντα όταν τους αρέσει»
και όταν βέβαια περισσεύουν τα «δεινά» κυρίως και όχι οι χαρές, τα ελαττώματα και όχι τα προτερήματα στον αγώνα της αναμέτρησης του καλού με το κακό.
Α. Γυμνός θα παρελάσει ο αυτοκράτορας που νοιαζόταν μόνο για ωραία ρούχα. Ποιος να του μιλήσει για τους δυο απατεώνες ραφτάδες , που τον έπεισαν, ότι τα δικά τους ρούχα φτιάχνονταν με ύφασμα που τα έκανε αόρατα σ’ αξιωματούχους ακατάλληλους για τη θέση τους ή σ’ ανθρώπους απελπιστικά ηλίθιους – Απομυθοποίηση του πλούτου, του νου της εξουσίας, του τρόπου επίδρασης του προσωπικού περιβάλλοντος στη λήψη αποφάσεων της ματαιοδοξίας - «Τα καινούρια ρούχα του Βασιλιά».
Β. «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα» - Πεινασμένο, ρακένδυτο, ξυπόλητο το μικρό παιδί θα πεθάνει όταν θ’ αποκαεί και το τελευταίο σπίρτο που θ’ ανάψει να ζεσταθεί. Παραμύθι για παιδιά, μια ιστορία με σαφές μήνυμα για την καθησυχασμένη κοινωνία που τότε και πάντα παρακολουθεί ασυγκίνητη, να σβήνουν εκατομμύρια παιδιά από την ανέχεια, τον υποσιτισμό, την αρρώστια, την εγκατάλειψη (το πρόσφατο παράδειγμα που κινητοποίησε τις διεθνείς αστυνομικές δυνάμεις ή τους κοινωνικούς φορείς υποστήριξης ανηλίκων βεβαιώνουν την διαχρονική ισχύ της παραμυθητικής αφήγησης).
Γ. Μια ιστορία για τη διαφορετικότητα «Το ασχημόπαπο» ο πόνος και η μοναξιά του «ιδιαίτερου» προσώπου που περνά από την «χλεύη» στην «αίγλη» και γίνεται κύκνος, μια παραβολή στον αγώνα της επικράτησης των αδυνάτων στην κοινωνία που με δυσκολία αποδέχεται τον «ιδιαίτερο» και ας είναι προικισμένος και ας διακατέχεται από την ανάγκη της καταξίωσης.
Δ. Το κοινωνικό πρόβλημα, η άνιση κατανομή των αγαθών αναγκάζουν τον Κοντορεβυθούλη να επινοήσει τρόπους για να μη χαθεί στο δάσος, που πάντα επιφυλάσσει κινδύνους όσο αφορά το ανεξιχνίαστο περιβάλλον του και να γυρίσει πίσω στο σπίτι του,, στην φωλιά του. Παραμύθι που θα κρατήσει την αγωνία στο κατακόρυφο, αφού το δάσος ως προσφιλής εικόνα των μύθων μας κάνει να αγωνιούμε και για την Κοκκινοσκουφίτσα και για τη Χιονάτη ,για την επικράτηση δηλαδή του καλού στο κακό.
Βέβαια τ’ ότι η Τοσοδούλα θα γεννηθεί στο δάσος από ένα κριθαρόσπορο μας κάνει να ευελπιστούμε, αφού μέσα από παράξενους ήρωες, αλλόκοτα όντα (νάνοι, γίγαντες) που συνδιαλέγονται απόλυτα φυσικά με τους ανθρώπους ακόμα και στο ανεξιχνίαστο δάσος – δηλωτικό του πεπρωμένου – το μικρό «κομματάκι» της ευτυχίας που δικαιούμαστε θα το κερδίσουμε…!!!
Μ’ ενδεικτικά τα παραπάνω παραδείγματα και το σκεπτικό ότι η αμεσότητα της αφήγησης, το κωμικό ύφος συνωμοσίας, που απαιτεί ο παραμυθητικός λόγος, μπορούμε να πετύχουμε με τους μαθητές μας την αίσθηση της συμμετοχής στο δράμα, στη φάρσα, στην πλοκή του παραμυθιού σκιαγραφώντας κεντρικούς ήρωες, φτιάχνοντας εικόνες από το περιβάλλον γεύσεις, χρώματα και αρώματα στοχεύουμε στην υλοποίηση προγραμμάτων με ανάλογο περιεχόμενο ώστε να διαπρέψει ο σκοπός των παραμυθιών στους δύσκολους καιρούς που διερχόμαστε…
εξ’ άλλου….
«οι αγαθές δυνάμεις του κόσμου συντρέχουν αυτούς που αγωνίζονται και προσπαθούν»